eindelijk online

Zondag 1 januari
De taxi rijdt voor om 19 uur. Op schiphol aangekomen sjezen we gelijk naar de incheckbalie. Ondanks dat Gooijert al 6 dagen gelden met de Emirates heeft gebeld of zijn duiklamp in de ruim of handbagage moet hebben we daar nog steeds geen antwoord op. Bij het inchecken melden we dit en we moeten wachten…. we wachten en we wachten. We moeten even uit de rij en na een half uur krijgen we te horen dat de duiklamp in de ruimbagage kan blijven. We laten onze bagage achter en drinken nog snel een kop thee en gaan dan naar de gate, so far so good zou je denken.

Maandag 2 januari
Uiteraard hebben we niet geslapen in het vliegtuig, in Dubai aangekomen hebben we in totaal 4 uur de tijd om over te stappen, onze bagage is doorgelabeld dus we hoeven alleen maar naar de juiste gate te lopen voor onze vlucht naar Manilla. We eten en drinken nog wat en gaan dan aan boord. We hebben helaas wat vertraging bij vertrek, maar de piloot belooft ons dat onderweg aardig in te halen. Helaas is er bij aankomst in Manilla geen toestemming om te landen dus de ingehaalde vertraging is weer gewoon vertraging. Maar goed uiteindelijk zijn we er, jippie. We stappen uit het vliegtuig en daar staan 2 mensen met een bordje met een paar namen erop. We lopen langs en ik dacht hee, die naam lijkt verdacht veel op mijn naam. We lopen terug en ja hoor op het bordje staat Cornelia Ponsen. Wat blijkt, er is van onze 2 stuks bagage 1 niet aan boord gegaan! Gooijert heeft al een donkerbruin vermoeden dat het om zijn tas gaat en ik ben bang dat het om mijn koffer gaat. Het is dus inderdaad Gooijert zijn tas die is achter gebleven en we hebben gelijk door waarom. De duiklamp. We moeten een formuliertje invullen en de volgende dag komt de tas aan. Daarna zoeken we een een hotel, buiten aangekomen staan er taxichauffeurs en hotelverkopers. We vinden alles best en een taxi brengt ons naar een hotel. We hebben een grote kamer en een grote badkamer, we zijn moe het is inmiddels 1 uur in de nacht. Slapen doen we amper, nadat er eerst een diesel heeft staan ronken onder ons raam, begonnen daarna een paar honden te blaffen, was er een hanengevecht en in het hotel werd middenin de nacht schoongemaakt ofzo. Vroeg weer uit de veren want om 10 uur gaat onze vlucht naar Palawan.
Dinsdag 3 januari
We zijn veel te vroeg op het vliegveld, we vliegen met Air Swift en dat is erg goed verzorgt. We krijgen een tasje met daarin een broodje, een brownie en een flesje water. Als we om 09.40 naar de gate gaan stappen we daarna in het vliegtuig. Een propellorvliegtuig brengt ons in 1 uur en 15 minuten naar Palawan. Onderweg zien we hoe mooi de Filipijnen zijn. Diverse eilandjes in een azuurblauwe zee. We landen en stappen uit een bus brengt ons naar de aankomsthal, hahaha nou ja aankomsthal. In de jungle staan 2 grote afdakken en 1 kleine. 1 groot afdak is de vertrekhal de andere is een aankomsthal en het kleine afdakje is het bagagegedeelte (lees uitstalkraam). Alles van hout en bamboe. We kunnen wat te eten en drinken pakken en inmiddels kwam de bagage aan, mijn koffer als eerste, joepie! We gaan met een tricycle (een brommer met zijspan en overdekt) naar ons guesthouse. De rit op zich is al hilarisch, bergje op bergje af, maar we komen heelhuids aan.
Ons guesthouse stelt niet heel veel voor en is erg gehorig. Omdat Gooijert nu geen bagage heeft zijn we eerst op zoek gegaan naar teenslippers een korte broek en een shirt. Das nog best lastig, hij loopt nu op te kleine slippers en heeft 1 korte broek.
De gratis wifi in het guesthouse is dramatisch, op de laptop werk internet helemaal niet en op mijn telefoon kan ik alleen email ontvangen en niet verzenden. Gooijert probeert vanalles, maar niets werkt, dus we doen het er maar mee. El Nido is een dorp, heel gezellig, druk en heel relaxed. Er rijden nagenoeg geen auto’s alleen maar tricycles en brommers. Als e willen slapen lukt dat amper, het is warm en er is veel geluid buiten op straat maar helaas ook in het guesthouse.
Woensdag 4 januari
We scoren wat zonnebrand want het hele assortiment wat ik had gekocht zit in de tas van Gooijert die er dus nog steeds niet is. We gaan naar het strand, we slaan het gedeelte over waar veel restaurants zitten, na de bocht is er nog een heel strand waar de lokale bevolking woont en werkt. Het is laag water en we slenteren wat door het lage water, we zien krabben, kleine visjes, heel veel zeesterren en nog wat zeeleven. Later in de middag als het weer vloed wordt probeer ik wat te snorkelen, maar het is meer buikschuiven en heel veel leven is er nu niet. Als met al een relaxed middagje. We eten bij een tentje waar de vers gevangen vis wordt uitgestalt en je kan kiezen welke vis je wilt eten. Gooijert kiest een kleine zeebaars uit en ik ga voor de mosselen. Van die megagrote! Ik krijg mijn eten vrij snel, de mosselen zitten dan wel in grote schelpen van bijna 10 cm, het beestje zelf stelt geen roggel voor. Het is overigens wel heel erg lekker. Daarna komt Gooijert zijn vis en rijst, ook lekker maar niet heel veel. Goed voor de lijn zullen we maar denken. Deze nacht slapen we iets beter, maar het blijft rumoerig.

Donderdag 5 januari
Nog steeds geen bagage van Gooijert. We sturen een boze email en we gaan naar een reisburo, daar helpen ze ons met het bellen van het telefoonnummer wat we hebben gekregen, helaas krijgen we geen verbinding terwijl ze 24 uur per dag bereikbaar zouden moeten zijn. Nog een x bellen. Ik heb nu iemand aan de lijn maar zeer slecht te verstaan, ik ben inmiddels wel op mijn kookpunt maar we komen geen steek verder. We gaan op pad. We vinden nu een shirtje voor Gooijert die past en we kopen nu een grotere fles zonnebrand. We gaan ook pinnen, want dat schijnt niet dramatisch te zijn, en ja hoor we kunnen ieder maar 4000 Filipijnse pesos pinnen, dat ongeveer neerkomt op 80 euro, haha.
We gaan naar Nacpan beach, een mooi strand en we gaan er heen met de tricylce, dat hebben we geweten bijna een uur lang zitten we in dat ding. We chillen wat op het strand en op de terugweg gaan we naar de Nagkalit waterval. We struinen een half uur door de jungle om er te komen. Dan nemen we een duik in het frisse water. We kleden ons weer aan en gaan terug naar onze tricycle met chauffeur. We zijn best wel gaar. We besluiten om nog eens te bellen om te vragen waar de tas van Gooijert blijft. We krijgen nu wel iemand aan de telefoon en die weet ook waar het over gaat. Hij zegt dat de tas gisteren al bezorgd had moeten worden!!! Na wat heen en weer gebel blijkt de tas nog steeds in Manilla te staan en gaan deze morgen met Air swift mee naar Palawan. Het guesthouse gaat ervoor zorgen dat de tas dan opgehaald wordt. We krijgen er weer vertrouwen in.
We gaan langs de duikshop om een duiktrip te boeken, toffe gasten want ik mag mee en ik kan lekker snorkelen, zin in!! Helaas niet morgen maar overmorgen. We eten bij een tentje en krijgen heel veel rijst en een piepklein stukje vlees. Gooijert heeft nog honger en haalt op straat een grote crepe met suiker.
Vrijdag 6 januari
Vandaag gaan we kajakken, we hebben er zin in. We nemen wat te eten en te drinken mee en gaan op pad. Als echte zeerovers trotseren we de golven en woest baren, nee hoor valt reuze mee we hebben windje mee. Als een raket gaan we er vandoor en we maken er een wedstrijd van, we hebben al 3 andere kajakkers ingehaald en wij liggen helemaal in een deuk. De andere kajakkers weten niet eens dat ze in onze wedstrijd zitten, hahaha. We vleien ons neer op een prachtig idyllisch strandje. Ik ga snorkelen en het is mooi onder water, prachtige koralen en heel veel veersterren en de meest woeste kleuren. Gooijert gaat daarna nog even snorkelen en we vinden het allebei prachtig alleen wat weinig vis. Nadat we nog even verder op het strandje hebben gehangen gaan we verder met onze kajaktocht, we dachten even om het eiland heen te kajakken maar dat blijkt toch wat verder te zijn dan we dachten, we keren om…. Wind tegen maar we laten ons niet kennen, we zetten door en hijsen de vlag, oh nee die hebben we niet. Nou ja na veel ploeteren (vooral van mijn kant) komen we weer terug bij El Nido. Onze conclusie: erg leuk om te kajakken maar we missen een buitenboordmotortje en minibar. We gaan naar de duikshop om een aan betaling te doen en de beste man schrijft ons in en zegt: nou jullie hebben gisteren al betaald dus tot morgen. Oke, dat is dus 2000 php winst ( 39,00 euro) We bellen nog maar eens naar de Emirates waar de bagage is, maar niets maakt indruk. Later horen we van ons guesthouse dat de bagage op het vliegveld van El Nido is en dat zij gaan zorgen dat de tas wordt opgehaald, jippie.

Zaterdag 7 januari
Duik en snorkeldagje, we zitten weer op de boot (joepie met motor!, helaas nog steeds geen minibar) Gooijert gaat 3 x duiken en ik 2 x snorkelen. Het is zonnig maar ook hier en daar een wolk wat het aangenaam maakt. Gooijert ziet allemaal mooie dingen, ik iets minder want ik ben vooral tijdens de 1e snorkeltocht in gevecht met mijn snorkel. De 2e snorkeltocht gaat beter. Gooijert komt bij de 3e duik naaktslakjes tegen dus die is in zijn nopjes. We zien beide mega grote paarse zeesterren en de zakpijpjes zijn echt waanzinnig mooi. Ze zijn gemarmerd in de kleuren oranje en paars, hier en daar zit er ook wit bij. Ook de koralen en veersterren zijn af en toe donkerrood en gifgroen.
Als we bij het duikcentrum willen afrekenen moet Gooijert nog maar ipv 2500 php betalen ipv 2000. Dat is weer een meevaller. Van de week ging Gooijert al 2 biertjes halen bij de bar en zonder te betalen kreeg hij wisselgeld en bier, ik zeg goed bezig!
Bij het guesthouse aangekomen krijgen we te horen dat we zelf de tas moeten ophalen want ze krijgen hem niet mee zonder formulier en paspoort. We sjezen in de tricycle naar het vliegveld en halen de tas op, we laten ons daarna afzetten bij Nativ Exploration voor de briefing van onze boottocht van 3 dagen die morgen begint. We gaan 3 dagen back to basic, we krijgen te horen wat we mee moeten nemen en bla bla bla… wij willen vooral weten of er bier is. Nee dat mogen we wel zelf mee nemen, prima doen we dat. We springen weer in de tricycle terug naar ons guesthouse. We slaan rum, cola en bier in en eten wat. Daar hoeven we i.p.v. 3 bier maar 2 bier af te rekenen, het wordt steeds leuker hier. Als we onze spullen in willen pakken kom ik er achter dat ik mijn duikbril en flippers ben vergeten op de boot, handig zeg. Hebben we eindelijk Gooijert zijn bagage ben ik weer wat kwijt. Helaas is de duikshop al dicht en ligt de boot te ver weg om te kijken of daar de spullen liggen. Morgenochtend maar proberen voordat we vertrekken.