Dolle dolfijnen & wervelende watervallen

20 januari
Gooijert gaat duiken en daarna snorkelen we nog wat, verder een lummeldagje. Rond half 6 zijn we weer bij banana Joe om wat te eten, maar helaas alles is op. We lopen verder en zien een andere optie. Een winkeltje waar ze frisdrank, brood en blijkbaar ook warm eten verkopen. Ik vraag wat ze hebben en zo bestellen we van die Indiaase pannekoekjes met groentevulling en 1 met visvulling, erg lekker. We rekenen 130 rupee af (zeg maar 3 euro) en besluiten dat we hier morgenavond weer gaan eten. We gaan in de avond nog naar het strand om de zonsondergang te fotograferen maar ook al is het een prachtige zonsondergang hij is niet zo spectaculair als de dag ervoor.
21 januari
We worden al vroeg opgehaald om 6.20 zitten we in het busje, vandaag gaan we met speedboten naar de dolfijnen, wilde dolfijnen wel te verstaan.
Na een half uurtje zitten we in de speedboot klaar om te vertrekken, er zijn nog 6 andere toeristen waarvan er 1 niet het water in gaat. Binnen 10 minuten zien we de dolfijnen al. We trekken ons snorkel outfitje aan en gaan achterop de boot zitten, de boot vaart dichterbij en op het moment dat de dolfijnen onze kant opkomen, moeten we zo snel als je kan het water in springen. Gooijert en ik zijn uiteraard als 1e te water en ik kijk onder me en 2 dolfijnen zwemmen onder me door, wouwzers wat gaaf!!! Het bijzondere van het geheel is dat je ze ook onder water hoort communiceren (piepen en fluiten). We klimmen weer in de boot en gaan weer gereed zitten, klaar voor de 2e sprong. We hebben geluk dat het grote groep dolfijnen is en dit keer geen tuimelaars maar de spinnerdolfijn die erom bekend staan dat ze uit het water springen. De 2e sprong hebben we minder geluk, we zien wel een heleboel vinnetjes in het water maar ze zijn te ver weg om ze te zien. We zwemmen als idioten in de richting van de dolfijnen, serieus we zwemmen of ons leven er vanaf hangt maar het is echt kansloos. We blijven nog in het water en hopen dat ze terugkomen terwijl de andere boten alweer verder varen. De dolfijnen komen niet terug dus ook wij gaan de boot weer in. We maken ons gereed voor de 3e sprong. We horen ze duidelijk in het water maar zien ze niet. Gooijert en ik zwemmen nu naast elkaar en ik kijk regelmatig bovenwater. Ik roep naar Gooijert: ZE KOMEN HIERHEEN!!! En ja ik heb gelijk een grote groep dolfijnen zwemt prachtig voor onze neus langs. Echt zo mooi! Ik geniet van het moment en besef dan ineens dat ik wel een stukje kan meezwemmen, maar ook al zwemmen de dolfijnen rustig, je houdt ze echt niet bij. We horen ze nu ook klikken onderwater, wat bijzonder is dit zeg.
Als we weer in de boot zitten zien we ze nog steeds zwemmen, de boten varen weer dichterbij en dan zien we ze echt heel dichtbij, naast onze boot zwemt een grote groep. Eén van de dolfijnen slaat met zijn staart op het water en ik zeg: ze gaan springen! En ja hoor ze maken kleine sprongetje uit het water, wat een voorstelling!. Een andere groep zien we ook nog wat dieper langs de boot zwemmen. De dolfijnen zitten nu zowat op open zee en wij varen terug. Het was echt supergaaf, het jammere hiervan is wel dat het te druk is met al die boten. Iedereen wil dichterbij en iedereen wil ze in het water zien, maar wij zijn ervan overtuigd dat als je rustig blijft varen, ze naast de boten blijven zwemmen en ze je een prachtige voorstelling geven. Helaas is er altijd wel een boot bij die rare bochten moet maken en de weg blokkeert voor de dolfijnen en dan duiken ze diep onder.
Toch zijn we blij dat we het meegemaakt hebben. We zijn om half 10 alweer terug bij ons guesthouse. Gooijert gaat duiken en ik ga snorkelen. In de middag wordt het ineens zwaar bewolkt. Als we ons omkleden en met een biertje en een worstje op het strandje voor het guesthouse gaan zitten begint het wat te regenen. Voor onze neus ligt een verse kokosnoot en die smikkelen we ook op. De restjes kokosnoot geven we aan de kippen. Als we terug naar het guesthouse gaan begint het serieus te regenen en te onweren, dus we zitten nu onder de veranda. Als het weer droog is vinden we het tijd om wat te eten maar als we net bij de Indiër aankomen sluit hij zijn deuren, shit! We eten bij een tentje aan de overkant, spaghetti bolognese (met koriander en chili, bijzonder maar lekker) en een viscurry. We rekenen 600 rupees af (15 euro).
We gaan vroeg naar bed want we zijn beide doodmoe.
22 januari
Ik (Gooijert) sta om 8.15 uur bij de duikbasis, het is al redelijk druk. We zitten met 15 man in de boot dus ik denk dat wordt een kort duikje, er zitten namelijk ook cursisten bij, maar het valt mee de groep wordt namelijk in 3en opgedeeld en we worden op verschillende plekken gedropt. Wij op de stek snake reef, een mooie stek met allemaal rots formaties onderwater waar van alles op te vinden is zoals poetsgarnalen, doktersvissen, schorpioenvissen, koraalduivels, steenvissen, murene’s en nog veel meer kortom ik had een geweldige duik. Terug bij de basis snel naar huis om de accu van mijn fototoestel te verwisselen en om half 12 de 2e duik ook dit was een geweldig mooie duik waar ik weer veel onderwater leven heb gezien. Ik kan dus ondertussen wel volmondig zeggen als je mooi wil duiken kan je gerust hier heen kan komen. Tijdens het duiken heeft Corrine een strandwandelingetje gemaakt en is boodschappen wezen doen. Ook heeft ze weer een lokale snack overvallen voor allerlei lekkere hapjes die op me stonden te wachten toen ik terug kwam, geweldig goed geregeld dus. ’s Middags zijn we nog wezen snorkelen in de baai weer op zoek naar de zeepaardjes en weer niet gevonden snik. We gaan ons dus nu echt afvragen of ze er wel zijn, tijdens ons snorkeltochtje breek er een serieuze regenbui los en het wordt gewoon mistig van de regen, maar ach het water is lekker warm dus we snorkelen gewoon door. ’s Avonds eten we weer bij de Indiër, we hebben dit keer rijst met vis curry en groente en alle twee een cola voor de prijs van 230 rupee geen geld dus. Na nog even op een bankje op het strand te hebben gezeten of we weer een mooie zonsondergang zouden krijgen zijn we weer naar huis gegaan. De zonsondergang viel tegen door de heftige buien aan de horizon helaas.
23 januari
Na het ontbijt lopen we naar het centrum en pakken een taxi naar Moka, om de Eureka house te bezoeken, niet dat het huis ons boeit (oude koloniale bende) maar de tuin bij het huis moet geweldig zijn. De taxi chauffeur is hilarisch, we moeten naar zijn leeftijd raden maar voor we wat kunnen zeggen verraad hij al dat hij 80 jaar is. Hij eet veel fruit en wortelen want die zijn goed voor je ogen verteld hij. Hij drinkt geen mineraalwater want dat is duur, hij drinkt regenwater, hij drinkt geen alcohol, maar rookt wel. Onderweg verteld hij honderduit over dat de banken maffia zijn, dat bij deze supermarkt de basmatirijst goedkoop is, dat je geen fruit moet kopen bij een stalletje langs de weg (dat is vies) enz enz. We komen aan het bij Eureka en betalen 600 rupees entree en beginnen aan onze wandeling. Het is geen tuin te noemen maar het is een heuse jungle met wat paden die je leiden naar diverse watervallen. Het is echt adembenemend. We zien reuzen huisjesslakken, kikkers en vlinders. We zien amper mensen en de vallei is prachtig. Dan horen we wat gekraak en kijken omhoog, we worden bespied vanuit de bosjes door apen. Maar voordat ik mijn sluitertijd, diafragma en iso heb aangepast, filters eraf heb geschroeft en lens op autofocus heb gezet zijn de apen al te ver weg om nog op de foto te zetten. Bij 1 van de watervallen staan we halverwege de stromende beek met statief te fotograferen en we klauteren weer omhoog, een gids kijkt ons hoofdschuddend aan en vraagt of het niet erg glad is op onze teenslippers. Euh valt best mee zeg ik. (we hebben in vietnam met onze teva slippers in de natte rijstvelden en bergen gelopen dus dit moet ook lukken dachten wij). We fotograferen alle watervallen en lopen dan weer terug naar onze taxi. We krijgen een banaan uit eigen tuin van de beste man. Terug naar Flic en flac en meneer de 80-jarige taxichauffeur vertelt gewoon weer precies dezelfde verhalen als op de heenweg. Hilarischer kan gewoon niet. Net voordat we weer thuis zijn vraag ik of hij wil stoppen bij een hindoetempel langs de weg. Ik vind die gekleurde hindu goden en versiersel geweldig om te zien. In de middag snorkelen we wat maar het zicht is bagger door de regen van de laatste middagen en het begint te regenen, dus we lopen zo zachtjes aan richting het zwembad. We eten in de avond weer bij de Indier, van die lekkere gevulde pannenkoekjes. Ze moest ze nog wel vers maken vertelde ze ons van te voren. We eten en drinken voor 175 rupees, dat zijn de prijzen niet waar? Voor zo’n 4,50 euro een avondmaaltijd voor 2.
24 januari
Vandaag is zondag dus de planning is om zo weinig mogelijk te doen.